Van blauw in het groen.

Het is een mooi heuvelachtig traject, met de bus, naar Tralee. Met ongelooflijk veel metershoge beltsjeblommen.Ik heb nergens mooiere bermen gezien als in dit gebied. Daarna Ed weer achter het roer, sorry, stuur, links rijden en ook links schakelen. Op naar Doolin in de County Clare, via Adare, een mooi dorp met rietgedekte cottages, langs de saaie grijze Shannon, het regent vandaag, en de stad Limerick en de westkust. Doolin is vermaard om de traditionele Ierse muziek, en we zijn zeer aangenaam verrast in de pub van Mac Dermotts. Good food, zoals ze dat hier noemen en een bruisende muzieksessie, met viool, fluit, gitaar, Bodhran(soort trommel) en zang. Banjo, trekharmonica en tikken met 2 lepels zijn we ook wel tegengekomen. Verrassend was ook het meedoen van andere pubgasten waaronder een Amerikaanse jazz zangeres. Het sociale leven in Ierland speelt zich duidelijk af in de pubs. Eten, drinken, muziek maken en elkaar ontmoeten door jong en oud. Ze zijn hier dan ook in groten getale, en dankzij deze cultuur is Ierland een broedplaats voor popmuziekanten, schrijvers en dichters. Prettige bijkomstigheid, er wordt hier nergens gerookt, dus kom je niet met stinkende kleren thuis. Na een bed en breakfast, zonder enige sier of tier, hebben we de 200m hoge Cliffs of Moher beklommen. Met helder weer konden we zelfs de Arran eilanden zien liggen. Hierna zijn we door Nationaal Park de Burren gereden, een merkwaardig, mysterieus landschap van zo’n 500km2 bestaand uit kaal ruig kalksteen.Na de stilte van de Burren was het genieten van de gezellige stad Ennis.

We waren van plan om via binnendoor weggetjes door Co. Limerick te rijden en daar ergens weer een B.B. te nemen. Dat viel vies tegen. Dwalen en verdwalen over kronkelende wegen, die ook nog eens niet, slecht of in het Gaelic bewegwijzerd zijn. De taal die door 10% van de bevolking wordt gesproken en net als traditionele sporten zoals hurling, een opleving geniet. Het was ons al eerder opgevallen dat er op het platteland zoveel grote, kastelen van huizen staan, of in aanbouw zijn. Op grote lappen grond bezetten ze de mooiste plekjes. Je zou denken dat het hier een heel rijk land betreft, toch had men hier tot voor kort een grote achterstand en wordt de economie nog opgekrikt door veel subsidies van oa de EU. Deze driedaagse trip is er een van tegenstellingen; we bezoeken toeristische highlights, waar het nu extreem druk is, en het platteland,waar geen toerist te bekennen is. Het was een race tegen de klok om in Killarney, waar het stikt van de hotels en B.B.’s, nog een adresje te vinden. We hebben heel keurig in een Miep Kraak woning tussen de roezeltjes en kantjes geslapen en netjes ontbeten, nadat we de avond tevoren in een overvolle stad met moeite een maaltijd konden bemachtigen, en in alweer een pub met life muziek een Guinness hadden gedronken. Het valt op dat men ook in deze drukte vriendelijk en behulpzaam blijft. Het is te merken dat het toerisme van groot belang is voor de Ieren. Op een bevolking van 3milj. ontvangt men jaarlijks evenveel bezoekers.

Zondag, onze laatste Punto dag, zijn we begonnen met een bezoek aan Muchross Estate en de Torc watervallen aan de oevers van het Loch Leane. Prachtige tuinen waarin we een wandeling hebben gemaakt. Het mooie landschap, met groen in alle schakeringen, komt met dit zonnige weer helemaal tot zijn recht. Nog een laatste ritje naar Tralee en weer in de bus naar de Frisonne in het blauw. Het is boven onze verwachting, en bijzonder voor Ierland dat het, op een enkele misse dag na, nu al 4 weken zomers weer is. We wachten hier op de komst van Anne en Tjeerd. Deze stoere zeilertjes hebben deze week met hun Victoire 22 een eerste zeereis naar Vlieland gemaakt. Vandaag zijn we met de bijboot op zoek gegaan naar dolfijn Fungie, een 5tal rondvaartbootjes vol met vakantiegangers doet hetzelfde. Het is een kiekeboespelletje wat ook voor de kinderen heel leuk is. Elke keer duikt hij weer ergens op. We schrokken toen het een paar keer vlak voor ons rubberbootje was. De tips van Lenny spreken ons wel aan. Helaas, de concerten worden woensdags gegeven(we kunnen niet omdat de kinderen dan aankomen), het parfum hebben we gevonden. Ik moet Ed maar eens lief aankijken. Nu niet want hij zit te slapen als een roos, achter het veldboeket, dat we vanmiddag hebben geplukt tijdens een inspannende fietstocht over het schiereiland. Foto's:
Bermen vol beltsjeblommen-sessie in Doolin-De Burren-brug nabij Killarney aan de ring of Kerry.