Afscheid van Schotland.
Door: Maaike
03 Juli 2005 | Verenigd Koninkrijk, Londen
25 Juni begon en bleef spiegelglad. Op de motor naar het eiland Islay, waar we vandaag een rit met de bus hebben gemaakt. Tassen met vouwfietsen mee en vanaf Bowmore op de fiets met de wind in de rug terug naar Port Ellen. Islay is mooi maar niet heel spectaculair. Bijzonder is wel dat ze hier maar liefst 7 distilleerderijen hebben, voor de kenners, o.a. Bowmore, Laphroaig, en Lagavulin malts. Vandaag stonden we in de startblokken om uit te varen maar slecht zicht hield ons binnen. Later klaarde het op en nu schijnt zelfs de zon. Helaas, het tij is voorbij, te laat om te varen want met de stroom om de beruchte Mull of Kintyre valt niet te spotten. Dit vinden we dus niet leuk.
Het is inmiddels 28 juni, en net nu Ed flink is ingeburgerd, met plezier in z’n kilt de zeilen bedient en whisky drinkt als koud water, hebben wij de Schotse wateren verlaten. Jammer, de geruite rok wordt opgeborgen, het is afgelopen met het Schotse nationale slokje en bovenal, de gastenvlag van een schitterend zeilgebied is gestreken. We verheugen ons nu op Noord Ierland, nieuwe reisgidsen en almanakken komen op tafel, misschien is whiskey ook lekker of guinness. We duiken hier vast vaker een pub in. De start die we gemaakt hebben is super. We liggen, na een spannend aanlopen van de haven, op het zonovergoten Rathlin. Het L-vormige eilandje met 80 inwoners en 3 vuurtorens ligt in de Brochan, is “pruttelende pappot”, omdat de stroom hard om Rathlin giert en zorgt voor overfalls en eddy’s. Vandaag hield de pappot zich rustig. We kwamen rond doodtij aan en er stond weinig wind. Daarbij heeft Tjeerd vandaag met succes zijn eindpresentatie gehouden. Gefeliciteerd, we zijn trots op je!
Weer eens flink in de benen geweest. Half fietsend, half lopend, Rathlin over naar de westelijke vuurtoren. Hier heb je goed zicht op hoge witbescheten rotsen die bevolkt worden door ongelooflijk veel vogels. Een kabaal en stank van jewelste, maar aandoenlijk om te zien hoe allerlei soorten zeevogels, op een vaak uiterst smal richeltje broeden, hun eieren keren en jongen voeden. De vuurtoren is een merkwaardig geval, hij is n.l. ondersteboven. Het licht is beneden omdat dit hogerop vaak in de wolken verdwijnt. Laat in de middag zijn we vertrokken naar Ballycastle, een stadje aan de Ierse kust, alwaar een popbandje ons nu stierlijk aan het vervelen is. Deze keer kregen we makrelen aangeboden en het advies om de Engelse gastenvlag, al hoewel correct, niet te voeren in N-Ierland. Het is nu de tijd van de oranjemarsen en je loopt dan het risico dat je schip met stenen wordt bekogeld. Het is tijd om onderzeil te gaan. Ik hoop dat popartiesten er ook zo over denken.
Zon, plensbuien en mist wisselen elkaar vandaag in hoog tempo af en de barometer daalt gestaag. We zijn met de bus langs de kust naar Carrick-a-rede gereden, waar een wiebelige touwbrug 25 meter boven zee en rotsen is gespannen naar een eilandje. Van oudsher werd dit door vissers op zalm gebruikt. Nu is het een heel spannende oversteek voor toeristen. Ook de Giant Causeway mag je als toerist niet missen. 37000, metershoge, kolommen van basalt, gestolde lava, die 60 miljoen jaar geleden vrijkwam door vulkaan uitbarstingen. ’s Avonds zijn we een pub ingedoken, waar in huiskamerachtige sfeer traditionele Ierse muziek werd gespeeld. Samen met een zeilersechtpaar uit Wales hebben we een gezellige avond gehad.
Op dit moment, alweer 1 juli ,19uur, zijn we onderweg naar Bangor, een voorstad van Belfast. Het schiet al op, we verwachten om 21.30uur aan te komen. Het is laveren geblazen in een rustig zeetje en een knoopje stroom mee, nog een laatste slag. De verwachting is storm 8-9 en regen, een goede gelegenheid om Belfast te verkennen.
Foto’s: Turf, Mijn Schot in de roos, Ondersteboven vuurtoren, Touwbrug,
Port Ellen.
Het is inmiddels 28 juni, en net nu Ed flink is ingeburgerd, met plezier in z’n kilt de zeilen bedient en whisky drinkt als koud water, hebben wij de Schotse wateren verlaten. Jammer, de geruite rok wordt opgeborgen, het is afgelopen met het Schotse nationale slokje en bovenal, de gastenvlag van een schitterend zeilgebied is gestreken. We verheugen ons nu op Noord Ierland, nieuwe reisgidsen en almanakken komen op tafel, misschien is whiskey ook lekker of guinness. We duiken hier vast vaker een pub in. De start die we gemaakt hebben is super. We liggen, na een spannend aanlopen van de haven, op het zonovergoten Rathlin. Het L-vormige eilandje met 80 inwoners en 3 vuurtorens ligt in de Brochan, is “pruttelende pappot”, omdat de stroom hard om Rathlin giert en zorgt voor overfalls en eddy’s. Vandaag hield de pappot zich rustig. We kwamen rond doodtij aan en er stond weinig wind. Daarbij heeft Tjeerd vandaag met succes zijn eindpresentatie gehouden. Gefeliciteerd, we zijn trots op je!
Weer eens flink in de benen geweest. Half fietsend, half lopend, Rathlin over naar de westelijke vuurtoren. Hier heb je goed zicht op hoge witbescheten rotsen die bevolkt worden door ongelooflijk veel vogels. Een kabaal en stank van jewelste, maar aandoenlijk om te zien hoe allerlei soorten zeevogels, op een vaak uiterst smal richeltje broeden, hun eieren keren en jongen voeden. De vuurtoren is een merkwaardig geval, hij is n.l. ondersteboven. Het licht is beneden omdat dit hogerop vaak in de wolken verdwijnt. Laat in de middag zijn we vertrokken naar Ballycastle, een stadje aan de Ierse kust, alwaar een popbandje ons nu stierlijk aan het vervelen is. Deze keer kregen we makrelen aangeboden en het advies om de Engelse gastenvlag, al hoewel correct, niet te voeren in N-Ierland. Het is nu de tijd van de oranjemarsen en je loopt dan het risico dat je schip met stenen wordt bekogeld. Het is tijd om onderzeil te gaan. Ik hoop dat popartiesten er ook zo over denken.
Zon, plensbuien en mist wisselen elkaar vandaag in hoog tempo af en de barometer daalt gestaag. We zijn met de bus langs de kust naar Carrick-a-rede gereden, waar een wiebelige touwbrug 25 meter boven zee en rotsen is gespannen naar een eilandje. Van oudsher werd dit door vissers op zalm gebruikt. Nu is het een heel spannende oversteek voor toeristen. Ook de Giant Causeway mag je als toerist niet missen. 37000, metershoge, kolommen van basalt, gestolde lava, die 60 miljoen jaar geleden vrijkwam door vulkaan uitbarstingen. ’s Avonds zijn we een pub ingedoken, waar in huiskamerachtige sfeer traditionele Ierse muziek werd gespeeld. Samen met een zeilersechtpaar uit Wales hebben we een gezellige avond gehad.
Op dit moment, alweer 1 juli ,19uur, zijn we onderweg naar Bangor, een voorstad van Belfast. Het schiet al op, we verwachten om 21.30uur aan te komen. Het is laveren geblazen in een rustig zeetje en een knoopje stroom mee, nog een laatste slag. De verwachting is storm 8-9 en regen, een goede gelegenheid om Belfast te verkennen.
Foto’s: Turf, Mijn Schot in de roos, Ondersteboven vuurtoren, Touwbrug,
Port Ellen.
-
03 Juli 2005 - 11:34
Gert En Fenna:
We blijven jullie op de voet volgen en kijken steeds met veel plezier naar de foto's.Champery hebben we jullie gemailed en ik las ook al de oproepen van de anderen.Op de kaart(nog bedankt,leuk) schreven jullie dat je meegaat.Geweldig om weer met z'n allen te gaan en om nogeens de zeilbelevenissen te horen.
Wij houden het nog bij de Friese wateren.19 juli lopen we de 4-daagse van Nijmegen(4x40km) als vakantieinvullin! Zijn aardig in training,lopen elke ochtend om 5.45uur en gaan dan fluitend aan het werk om 8.00uur.Af en toe doen we een tochtje van 40km en dat gaat prima.Met onze kids alles oke.Nou weer veel zeil- en borrel!plezier toegewenst en de hartelijke groeten
Gert en Fenna -
03 Juli 2005 - 18:01
Hinke:
Mooi verslag en prachtige foto's. Wij genieten hier nu ook eindelijk van het mooie weer. 't Heeft even geduurd, maar vorige week de 1e hittegolf gehad. De kinderen hebben afgelopen vrijdag vakantie gekregen;maar 't is voor ons allemaal nog even doorbijten want we hebben pas tweede week augustus vakantie. De kinderen gaan eerst vakantiewerk doen waar ze ook zin in hebben.
Maar met lezen van jullie berichten proeven we tóch alvast wat vakantiesfeer.
Tot horens.
Hinke en fam. -
03 Juli 2005 - 19:54
Aafke:
even een berichtje uit dat andere hoge noorden: die schotse hooglanders doen mij verlangen naar mijn vakantie. ookal zien jullie die aardige wollige beestjes op de plaats waar ze hun naam eer aan doen, waar ze eigenlijk thuis horen, ook op Vlie zijn ze bijna niet meer weg te denken. Anne en ik waren bij de eindpresentatie die Tjeerd hield (weten jullie vast al) en het was best fijn daar hem zo te kunnen zien : ook ik ben trots! en ik wil jullie bedanken voor het telefoontje dat jullie dezelfde avond nog naar hem deden. Het getuigt van een betrokkenheid die hem (ons!) goed doet. Nogmaals bedankt! en tot een volgende reactie van mijn kant; groeten en alle goeds, Aafke -
07 Juli 2005 - 10:53
Gemma & Maurice:
Wat ontzettend herkenbaar allemaal, heel erg leuk om jullie zo te volgen via deze site. Leuk dat jullie in Lowlandmans bay hebben geankerd, hebben jullie nog de (nieuwe) bewoners van het vuurtorenwachtershuis ontmoet? De bijzondere man die wij daar hebben ontmoet ging kort erna verhuizen naar Spanje, dus hij woonde er niet meer.
Wij drinken nog steeds af en toe een slokje van de Whisky van Jura... (heel zuinig!)
Wij hebben nog maar weinig gezeild dit seizoen, het is vandaag de uitgerekende datum van de zwangerschap, tonnetje rond dus!
Gaan jullie via de oostzijde van ierland?
Veel plezier!!!
Groetjes, Maurice & Gemma -
07 Juli 2005 - 17:42
Rients En Imy:
Jullie beleven heel wat! Prachtig om de verhalen van Maaike (?) te lezen.Ik heb grote bewondering voor jullie , het lijkt me zo spannend om maar weer af te wachten hoe het weer is en wie je op je route tegenkomt...Aan de westkust van Ierland woont een nicht van mij, getrouwd met een Ier, die volgens mij ook nog turf steken. Rients is naar zijn donderdag-etentje, nu voor het eerst in Hotel de Valk. Wisseling van de wacht, net als op zee!
Nog een hele fijne reis verder! -
08 Juli 2005 - 20:09
Rinske:
Ik volg jullie met veel plezier. Het is zelfs voor de buitenstaander een belevenis. Ik ben net uit Frankrijk terug. Een lagere school vriendin van mij met haar dochter hebben Harriette op haar stageadres(Hogere Hotelschool) in Monpazier(dordogne) gebracht. Harriette is geslaagd voor haar HAVO met een mooi eindresultaat. Het is haar gelukt ondanks de omstandigheden.
Harriette en ik gaan per september verhuizen. We gaan naar de Harlingerweg 80a (bij Jacob en Frieda, Het is het beste zo. Rust en ruimte en een nieuw begin met de hoop op betere tijden. Morgen vier ik mijn verjaardag (nog maar 39!!)Ik zou zeggen drink er een lekkere borrel op! dat doe ik ook. Veel plezier!, tot ziens en horens Hartelijke groet Rinske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
