Mooi weer en lange dagen.

Tobermory, op het bergachtige eiland Mull, is een mooi stadje met gekleurde huizen in een beschutte baai. Voor vanavond hebben we gereserveerd in een van de restaurants. Na een bezoek aan alweer een distilleerderij, we krijgen de smaak van whisky nu echt te pakken, en een wandeling, vinden we dat welverdiend. Morgen gaan we op walvisjacht. Een kapitein vertelde ons waar we ze kunnen verwachten.

Nadat de woensdag met drizzle van start ging, knapte het weer al snel op, blauw in de lucht maar geen haaien en walvissen voor ons in zicht. Wel enkele dolfijnen en een zeehond op afstand. Met 4 paar speurende ogen kan toch geen vin aan onze aandacht zijn ontsnapt?

In Mallaig pikken we weer een mooring op. Het is hier een komen en gaan van vissersbootjes. Gezellig, zo’n haven in bedrijf. Het stadje zelf stelt echter niet veel voor. Des te meer genieten we van de indrukwekkend mooie omgeving. Het is moeilijk uit te leggen wat voor indruk die hoge veelal woeste, kale bergen op je maken, als je daar met je bootje tussendoor zeilt. Zoals Rhea, een engte van nog geen km breed tussen het eiland Skye en de Schotse Hooglanden, waar het maar liefst 9kn per uur kan stromen. Een prachtige ervaring waar we met zijn vieren volop van genieten. We zijn deze week ook bofkonten wat het weer betreft. Mooi weer en lange dagen, het wil hier maar niet donker worden. We meren af in Kyle of Lochalsh met uitzicht op de grote brug naar Skye. Voor Klaas en Fennie is dit de laatste haven die ze met ons aandoen. Hiervandaan vertrekken ze zondag met de bus naar Glasgow, waar ze zullen overnachten om maandag terug naar huis te vliegen. Tijdens de 6 uur durende busreis komen ze in dit landschap vast ogen te kort, maar zover is het nog niet. Zaterdag blijven we een dag aan de wal.

Vandaag zijn we met de trein, een ritje van 15min., naar Plockton gegaan. Een ongelooflijk mooi stadje. Het ligt zo beschut dat er zelfs palmbomen groeien en de tuintjes er in volle pracht bijstaan. Het komt hier wat onwerkelijk over. De avonden vliegen voorbij. Met z’n vieren is er altijd wel pret en praats en spelletjes doen. Deze keer werden we op zeer welbespraakte wijze na een klop op de boot, uitgenodigd voor een borrel door 5 heren uit Ierland. Dat werd dus met z’n negenen aan de whisky. De avond hiervoor werden we ook al verrast en wel door opvarenden van een groot motorjacht. Jawel, weer 2 krabben! Klaas en Fennie waren er, eenmaal gekookt en gekraakt, ook niet vies van.

Zondag 9 uur hebben we de Sytsma’s uitgezwaaid. Na een gezellige week nu weer samen de draad oppakken. Schoonschip maken, boodschappen doen en weer de trossen los. We schatten de windkracht echter totaal verkeerd in. Met de huiken nog over de zeilen vertrekken we en jawel, al snel werd het 5-6bf. Naar Portree op Skye moeten we ook een eind in smal vaarwater recht tegen de wind in. Op de motor halen we tegen een koppige zee nauwelijks 3-4kn snelheid. Het zijn ook de valwinden door dit heftige landschap, waarvan de steile bergen desolaat aandoen, die ons parten spelen. Eenmaal veilig in Portree ervaren we hoe mede watersporters in de problemen raken bij het aanlopen van de haven. Een Engelsman zijn stowaway grootzeil raakt beklemd en even later loopt een ander jacht aan de grond. Het lijkt me met deze rotsen en rukwinden een nare ervaring. We liggen nu met nog 6 jachten aan moorings met uitzicht op kleurige huisjes aan de kade. Vanavond maar weer eens met de neuzen in de boeken.

Vandaag, maandag, hadden we er weer flink de sokken in. Met de bus naar Old Man of Store. Daar een fikse klimpartij in regen en boven de boomgrens harde wind. Het zicht was heel slecht, slechts af en toe tussen wolken en regenflarden iets van de omgeving en The Old Man, een aantal enorme rotsen hoog in de bergen, kunnen zien. Skye betekent niet voor niets in het Oudnoors, wolk. Al met al in deze omstandigheden een ervaring op zich. Weer beneden aangekomen zijn we in een geheel verlaten omgeving langs de weg gaan lopen en ja hoor, weer werd ons een lift aangeboden. Bij een waterval eruit en weer lopen tot we een bus aan konden houden en toen moe maar voldaan genoten van een prachtige rit over het eiland. Prachtig! Vraag maar aan Rients en Ymie, die zijn hier ook geweest. Terug op de boot werden we uitgenodigd door een echtpaar uit Glasgow. Dus in de bijboot en op bezoek bij de buren Donald en Linda.

Misschien dat we morgen, 14 juni, mijn verjaardag! naar de Outer Hebriden gaan. Naar het eiland Lewis en Harris(bekend van de HarrisTweed) Meindert en Anna zijn daar op vakantie.(zou M. een nieuw colbertje nodig hebben?) Bijzonder, om elkaar in zo’n uithoek te ontmoeten. De faciliteiten in de havens, vaak niet meer dan een aantal moorings zijn hier zeer beperkt. Dus geen elektrisch om te internetten. De koelkast, hier niet echt nodig, hebben we ook al uit. Vandaar ook de stilte op onze Wapsite. Met de foto’s gaat er ook nogal eens iets mis. We blijven ons best doen, zodra we stroom en tijd hebben branden we weer los, want we hebben het op een heel ontspannen manier heel druk met leuke dingen doen, de dagen vliegen voorbij.

14 Juni, mijn verjaardag. Half zeven op, even slikken, maar dan kan het feest beginnen….Terwijl we tijdens het varen met ontzag kijken naar honderden schapen, die door een paar mannen en een stel honden worden opgedreven op werkelijk heel hoge steile hellingen, die, zo lijkt het, met groen fluweel zijn bekleed, worden we opgeschrikt door een groep dolfijnen die een half uur lang plezier hebben met onze boot en bijboot, en dat vlak na ons vertrek uit Portree. Stralend weer, NO wind 3 bij vertrek, 6 bij aankomst, koers N. Een heerlijke tocht en met klap op de vuurpijl vlak voor Stornaway 2x een walvis gespot en tal van zeehonden in de haven. En dan die luide brul “Wapstraaa!!”. Meindert en Anna! Dat wordt straks verjaardag vieren op onze door Ed gepavoiseerde boot.