Op de Orkney's

Bereslecht weer (donderdag 21 mei), maar toch om 15uur op de pedalen naar Noups Head en daar een wandeling gemaakt. Ed voelt zich met zijn hoogtevrees bepaald niet prettig bij die hoge kliffen. Het gevolg is dat ik dan wel erg kort aan het lijntje word gehouden. Zowaar brak de lucht open en klaarde het op. Het jongvee, vooral al die lammetjes en hier op Westray ook kalveren en dan al die konijnen maakt het wel extra gezellig. Ook het feit dat het broedseizoen is. We krijgen steeds meer oog voor en plezier aan de vogels om ons heen. Het zijn er hier ook zo veel. Zeekoeten, Alken, Aalscholvers, Jan van Genten, en Papagaaiduikers, of zoals ze ze hier noemen Puffins. (deze beestjes kunnen 15 meter diep duiken!) En nog veel meer soorten, ook allerlei eenden, waaronder de Eidereenden waarvan de mannetjes opvallend zwart/wit met groene nek, Meeuwen en Sterns. Indruk maken ook de Skua’s . Dat lijken grote plompe donkerbruine Meeuwen met een haaksnavel. Als ze vliegen zijn het net bommenwerpers. Ze jagen andere vogels op tot deze van ellende hun voedsel uitbraken en dat is dan voor de Skua. Ze zijn brutaal, gaan echt niet zomaar voor je aan de kant en kunnen hun nesten heel heftig verdedigen, dus oppassen. Je ziet en voelt gewoon dat het hier op de grens van Noordzee en Atlantische oceaan bruist van vitaliteit. Ik las ergens (vrij vertaald), dat de essentie van Orkney’s magie is, de intense beleving van de stilte en eenzaamheid, het ritme van zee en land, donker en licht.

De vissers van dit haventje vangen in korven krab en kreeft, welke wordt gexporteerd. Ze blijven in de nabije omgeving van de eilanden. Het zijn ook maar kleine scheepjes die hun vangst aan de wal brengen. Hier op Westray zijn veel boeren. Veelal veeteelt voor het vlees. De vrouwen verdienen bij, net als op de Shetlands, met breien. In elk dorpje of stadje worden hun creaties aangeboden. De plaatsnamen op de Orkney’s stammen uit de tijd van de Vikingen en er is hier de grootste verzameling van prehistorische vindplaatsen van West-Europa. De bevolking hier is trots op de kortste, commerciële, lijnvlucht ter wereld. Men vliegt met een 8 persoons vliegtuig naar Papa Westray, een buureilandje met ongeveer 70 inwoners. Duur van de vlucht, 2 minuten!

We hadden graag vandaag, zaterdag, uit willen varen, en eigenlijk, achteraf, uit moeten varen. De harde wind deed ons besluiten te blijven liggen. We zijn voorzichtig in dit voor ons onbekende water met vaak felle stromingen. Toen echter later de wind matigde was ons tij voorbij en konden we om die reden niet. Dat geeft vooral bij Ed niet een goed gevoel. Morgen gaan we naar Kirkwall, de hoofdstad van deze eilandengroep.
Foto’s:
Vuurtoren Sumburgh Head, The Shetlands. Kleurige huizen. Scalloway. Lerwick.
Lerwick met begraafplaats. Buien over The Shetlands. Samen, Noup Head. Kliffen NoupHead.